تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت

بررسی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته

تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته را باید مورد بررسی قرار دهیم تا بیشتر بدانید در رابطه با این موضوع. هدف از بررسی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته را در باتدای این نوشتار عنوان می کنند کارشناسان سایت تخصصی کلینیک دندانپزشکی دشتستان دنتال. نتایج رادیولوژیک ایمپلنت های ماشینی به شکل سیستماتیک هنوز مورد بررسی قرار نگرفته اند. هدف از این تحقیق ارزیابی تحلیل استخوان مارزینال (MBL ) در ایمپلنت های ماشینی قرار داده شده در نواحی بهبود یافته است. اصول و روش های پژوهش تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته را باید بدانید. تحقیق های انجام شده در نشریات مختلف انگلیسی از سه دیتابیس مختلف (سال ۲۰۰۰ تا مارس ۲۰۱۵) شامل Pub med ، Web of Scienceو Cochrane oral health group trials register و همچنین یک تحقیق دستی مقالات دقیق که مرتبط با موضوع است. تنها بررسی های بالینی انسانی (تصادفی یا غیر تصادفی) که شامل 10 پرونده ، حداقل به مدت یک سال و گزارشاتی در مورد  MBLداشته باشند. تحقیق نهایتاً  18 نشریه و ۲۶۷۵ ایمپلنت ماشینی قرار داده شده در نواحی بهبود یافته شده را بررسی کرد. به طور کلی MBL یکساله برابر با ۱.۶۳ mm بودند. (95 % cl:0.83 to 1.30 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99.38%=   P) همچنین تحقیق های ایمپلنت های سه ساله بررسی قرار گرفتند(N=5 و 748 ایمپلنت) که به طور کلی MBL برابر ۱.۴۸mm بود (95 % cl:0.81 to 2.15 mm ،  ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی  99.38%=   P) نتیجه: با توجه به محدودیت‌های که این تحقیق داشت MBL در ایمپلنت های دندانی در نواحی بهبودیافته به نظر می آید که جایگزین تک مرحله ای کارایی نسبت به پروسیجرهای مرسوم دو مرحله ای باشد به شرط اینکه بیماران به شکل مناسب انتخاب شوند همچنین عرض استخوان مناسبی داشته باشند تا ایمپلنت به شکل درست جایگذاری شود. هرچند شواهد کنونی محدود به کیفیت تحقیقات انجام شده و کمبود آزمایش های بالینی طولانی‌مدت مقایسه ای می باشد. در چند دهه گذشته پیشرفت های تکنیکی و علمی صورت گرفته در زمینه های تشخیصی و درمانی گام رو به جلویی در زمینه ایمپلنت نیز محسوب شده است. معرفی Cone Beam Computed tomography (CBCT)، برنامه ریزی سه بعدی (3D)، تولیدات کامپیوتری (CAM) و نمونه سازی سریع (RP) در پیشزفت جراحی های ماشینی نقش داشته اند. حال این تکنولوژی ها قراردهی ایمپلنت ها به شکل ماشینی را در جای برنامه ریزی شده شاده کرده اند. بنابراین بارگزاری سریع و کاهش میزان عمق جراحات نیز به واقعیت نزدیک تر شده اند. بررسی موضوع تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته به ما خواهد گفت که در ابتدا معرفی توموگرافی کامپیوتری ( CT) توسط هوسفیلد در اوایل دهه هفتاد در عرصه پزشکی موفقیت بزرگی محسوب میشد. البته این موفقیت به طول نیانجامید زیرا از CT تنها برای مقاصد تشخیصی استفاده می گردید و تا سال 1993 از CT در برنامه ای برنامه ریزی مجازی و بعد ها در ایمپلنت گذاری  استفاده نشد. امروزه ایمپلنت گذاری ماشینی در دسته جراحی های دینامیک قرار میگیرد در این جراحی دستگاه جهت دهی از یک سیستم رهگیری اپتیکال استفاده می کند یا اینکه این جراحی در دسته استاتیک قرار می گیرد، در این جراحی از قالب های تولید شده توسط استریولیتوگرافی یا دستگاها موقعیت دهی مکانیکی استفاده می کنند این دستگاه قالب مجازی را به نوع واقعی ان با استفاده از الگوریتم تبدیل سازی کامپیوتری بدل می کند. جراحی ایمپلنت هدایت شده در مواردی که استخوان حجیم است یا با اناتومی ای برخورد خواهیم کرد که قراردهی ایمپلنت به شکل ایده آل اجباری است میتواند مفید واقع شود. باید اضافه کرد استفاده از این تکنیک زمان مداخله جراحی، میزان عمق جراحات، پیوند استخوان ، عفونت باکتریایی خون، بارگذاری سریع، مرگ و میر جراحی و فهم بیشتر بیمار از پروسیجر را فراهم می کند. البته این تکنیک نسبتا جدید و پیچیده سوالاتی را در مورد میزان موفقیت ایمپلنت دندانی در بلند مدت برمی انگیزد. یک از فاکتور های حیاتی برای موفقیت ایمپلنت در بلند مدت بافت استخوانی حول ناحیه قرارگزاری ایمپلنت می باشد. البته موافقت جمعی ای در مورد معنی موفقیت در ایمپلنت گذاری وجود ندارد هرچند بدست آوردن و نگه داشتن یک اسئواینتگریشن( استخوان سازی دور ایمپلنت) به عنوان فاکتور های حیاتی موفقیت ایمپلنت گذاری شناخته می گردند. از این رو تخمین MBL میتواند مفید واقع شود زیرا میزان آن دید نسبی ای نسبت به سلامت بافت های اطراف ایمپلنت به ما می دهد. شوربختانه اطلاعات کمی در مورد تغییرات استخوان کریستال پس از قرار دادن ایمپلنت در دسترس می باشد. علاوه بر این تحقیقات اخیر نشان می دهد تکنیک قدیمی دریلینگ در استئوتومی ایمپلنت اثر منفی کمتری بر روی پایداری آنی سلول نسبت به تکنیک جراحی می گذارد. نتایج بیشتر مرتبط با آب رسانی کم هستند که از ویژگی های تکنیک جراحی هدایت شده می باشد.  در این مورد دو موسسه Bolluch et al و jeong et al  به طور مستقل نتیجه گرفتند که که استفاده از گاید های دریل بیشتر از تکنیک دریلینگ متوالی با گاید یا بدون گاید موجب افزایش دما در استخوان نمی گردد. خلاف این نتیجه گیری را موسسه Misir et al منتشر کرده است که ارزیابی دمای اسخوان در عمق های 3،6 و 9 میلی متری در هردو تکنیک  با گاید یا بدون گاید می باشد. آن ها می گویند آماده سازی جای ایمپلنت با استفاده از تکنیک دریل با گاید گرمای بیشتری نسبت ایمپلنت گزاری کلاسیک تولید می کند با ذکر این مسئله که هیچکدام از تکنیک ها دمایی برای نکروز بافت ایجاد نمی کنند و البته تاثیر بلند مدت ازن دما بر بافت اطراف ایمپلنت نامشخص می باشد. با توضیحات گفته شده هدف از انجام این تحقیق سیستماتیک محاسبه MBL حول ایمپلنت های دندانی ماشینی بود.

روش های پژوهش تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته

پرسش اصلی در بررسی سیستماتیک ما دنباله رو بیانیه PRISMA ی می باشد. پرسش اصلی بدین شکل می باشد که MBL در ایمپلنت های دندانی ماشینی در نواحی بهبود یافته دقیقا به چه معنا می باشد؟: شرکت کنندگان: بیماران در همه رده های سنی که ایمپلن در ناحیه بهبود یافته دارند. مداخلات را باید بدانید. قرار دادن ایمپلنت با استفاده از هدایت کامپیوتری می تواند این مداخلات باشد. مقایسه ای با دیگر مدل های درمانی انجام نشد. سطح تغییرات استخوان کریستال حول ایمپلنت را می توان نتیجه بررسی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته دانست. استراتژی تحقیق تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته را بیان می کنند کارشناسان سایت کلینیک دندانپزشکی دشتستان دنتال. تحقیق در میان سه دیتابیس الکترونیک به نام های PubMed ، Web Of Science و Cohrane Oral Health Group Trials Register برای مقالات مرتبط منتشر شده از سال 2000 تا مارس 2015 انجام شد. استراتژی سرچ استفاده ترکیبی از کلمات کلیدی و OR و And  بود. از کلمات زیر در تحقیق استفاده گردید:  PubMed:ایمپلنت دندانی OR ایمپلنت دهانی در همه زمینه ها AND برنامه ریزی سه بعدی یا هدایت کامپیوتری یا جراحی کامپیوتری یا جهت دهی سه بعدی در همه زمینه ها. Web Of science: ایمپلنت دندانی یا دهانی مرتبط با موضوع و برنامه دهی سه بعدی یا جراحی کامپیوتری یا جهت دهی سه بعدی مرتبط با موضوع. Cohrane library: ایمپلنت دندانی یا دهانی و جهت دهی سه بعدی یا جراحی کامپیوتری یا جراحی با کمک کامپیوتر یا برنامه دهی سه بعدی. معیار ورود را برای بررسی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته می بایست مورد توجه قرار داد. معیار های زیر برای ورود به تحقیق باید در نظر گرفته شوند: نشریات با مطالعات دقیق، زبان تحقیق کاملا انگلیسی، ازمایشات بالینی بر روی انسان باشد حالا چه تصادفی چه غیر تصادفی،  ایمپلنت با هدایت کامپیوتری از طرق برنامه دهی سه بعدی بر اساس CT یا CBCT، حداقل زمان قرارگیزی ایمپلنت 12 ماه، ایمپلنت در نواحی بهبود یافته قرار گرفته باشد و تحقیقات به موضع MBL پرداخته باشند. برای این تحقیق تنها ایمپلنت های گذاشته شده با استفاده از گاید های کامپیوتری و برنامه دهی سه بعدی بر اساس CT/CBCT استفاده شده است. از این رو تحقیقاتی که از سیستم های جهت دهی ریل تایم ، گاید های تولید شده توسط CT/CBCT  بدون استفاده از جهت دهی سه بعدی یا گاید های رادیوگرافیک بیدیمنسونال استفاده کرده است از تحقیق ما کنار گذاشته می گردد. دیگر معیار های خروج: ایمپلنت های زایگوماتیک یا پترگویید، تحقیقات با ایمپلنت های سایز کوچک برای مقاصد ارتودنسی، تحقیقاتی که ایمپلنت در نواحی بازسازی شده یا پیوند زده شد قرار گرفته است، تحقیقات بر روی حیوانات، تحقیقات درون سلولی، نامه به سردبیر نشریه، کیس ریپورت ها، مجموعه کیس هایی با مشارکت کمتر از 10 تا، گزارشات فنی، و مقالات بازبینی. همچنین از کتاب شناسی مقالات بررسی شده نیز برای بدست آوردن اطلاعات بیشتر استفاده شد. پروسه جمع آوری داده و انتخاب نوع مطالعه برای موضوع تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته مورد توجه کارشناسان سایت کلینیک دندانپزشکی دشتستان دنتال بوده است. نتایج تحقیق در برنامه EndNote که برنامه مدیریت کتابشناسی است وارد شدند و نتایج دوگانه از سری تحقیق حذف شدند. سپس عناوین و مقدماتی که بیشترین نزدیکی را با اهداف تحقیق ما داشتند جداگانه و انفرادی مورد بررسی قرار دادیم. متن تمامی تحقیقات مهم و نزدیک دانلود شد. هرگونه مخالفت جمعی در مورد تحقیقات مهم حل و فصل شد. هنگامی که مطالعات نهایتا برای تحقیق جمع آوری شدند با استفاده از پارامتر های زیر داده ها توسط یک نفر جمع آوری شدند.: گروه مطالعه، سال انتشار، طراحی مطالعه، تعداد بیماران، سن بیماران، تعداد افراد سیگاری،نوع افسردگی، مدت زمان، تعداد ایمپلنت ه، تعداد ایمپلنت های ناموفق، نرخ موفقین ایمپلنت، ابعاد ایمپلنت، دوره بهبودی/بارگذاری اینپلنت، پروسیجر های پیوند زدن، تحلیل استخولن مارژینال، سیستم ایمپلنت، نوع تولید گاید، عمق جراحت، نواحی ای که ایمپلنت دریافت می کنند(ماکزیلا یا مندیبل) ،نوع توان بخشی پروتزی، دندان های مخالف و نرخ موفقیت پروتز. در صورت لزوم با مولفین تحقیقات انجام شده با ایمیل تماس گرفته شد تا داده های جامانده جمع آوری شود. دو محقق داده های مبسوط را دوباره بررسی کردند تا اگر مشکلی در مورد داده ها وجود داشته باشد در جمع محققین حل گردد. کیفیت روش تحقیق انجام شده در مورد تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته با استفاده از مقیاس NOS سنجیده شد. این مقیاس با ارزیابی سه جنبه کل روش تحقیق را نمره دهی می کند: انتخاب (4 نمونه)، قابلیت مقایسه (دو نمونه)، و نتایج مطالعه کوهورت (کیس تحقیقات بیشتر سه نمونه). با استفاده از این مقیاس حداکثر 9 ستاره به هر تحقیق می توان امیتاز داد و این 9 ستاره به معنی بیشترین کیفیت می باشد. بالاتر از 6 ستاره کیفیت بالا محسوب می گردد. سنتز اطلاعات و متاآنالیز را بیان می کنیم. متاآنالیز با استفاده از برنامه OpenMeta و  Review Manager انجام شد. این تحقیق در نظر داشت تا MBL و میزات انحراف استانداره را به عنوان میزان اثر حساب کند. میانگین وزنی تفاوت و بازه اطمینان 95 درصد برای MBL در نظر گرفته شدمند. همگونی آماری بین مطالعات با استفاده از Q –test کوهرن و اندازه P و    محاسبه شد.ناهمگونی داده ها در مواقعی که اندازه P کمتر 1. ، و   به میزان زیادی بالا بود مورد بررسی قرار گرفت. میزان  بازه ای بین 0 تا 100 دارد هنگامی که میزانش 25 درصد باشد به معنی ناهمگونی کم ،50 درصد متوسط و 75 درصد زیاد  است. هنگامی که ناهمگونی شدید (P) یافت شد از مدل تاثیر تصادفی برای ارزیابی درمان ها استفاده کردیم. همچنین نمودار های جنگلی برای نشان دادن تفاوت میان نتایج ایمپلنت های کامپیوتری طراحی شدند. خلاصه های توصیفی در جدول ها آمدند، سنتز کیفی شواهد موجود نیز در دستور کار قرار گرفت.

نتایج ضمنی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته

پروسه انتخاب مطالعات در شکل یک خلاصه شده است. تحقیق اولیه 1563 مقاله را مورد بررسی قرار داد. 119 مقاله بیشتر از یک بار در روش تحقیق برداشته شدند که نهایتا حذف شدند. تحقیق بعدی در سطح عناوین 93 مقاله از 1444 مقاله را مورد بررسی قرار داد و نهایتا 34 مقاله به طور کامل مطالعه شدند. پس از مطالعه کامل 20 مقاله چون معیار ورود نداشتند کنار گذاشته شدند. هرچند تحقیق دستی لیست مراجع 4 مقاله را به تعدا مقالات اضافه کرد. معیار های خروج در جدول شماره یک آمده است.نهاتیا 18 عنوان مقاله کاملا با معیار های ورود همخوانی داشتند. ویژگی مطالعات انجام شده را باید بدانید. طراحی مطالعه و ویژگی بیماران اهمیت داشته است در بررسی تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته. داده های دقیق 18 مطالعه انتخاب شده در جدول های 2a و 2b آمده است. دو RCT ، 13 مطالعه آینده نگر و سه مطالعه گذشته نگر در متا آنالیز قرار گرفتند. 4 تا از مطالعات چندمرکزی بودند.هرکدام از تحقیق هایی که نتیجه مد نظر را داشتند حداقل یک سال مدت زمان ایمپلنتشان بود. دو عدد از تحقیق ها مدت زمانشان به 5 سال نیز میرسید. در تحقیق هایی که سن بیمار مشخص بود ، دو تحقیق وجود داشت که برای تعیین دقیق سن با مولفیت مطالعه تماس برقرار شد. تعداد کلی بیماران بین 14 تا 52 نفر بود. 15 مطالعه میانگین سن بیماران را گزراش کرده بودند که عدیی بین 51.8 تا 71.9 بود( بازه سنی بین 20 تا 92 می باشد). برخی از بیماران سیگاری بودند( بین 5 تا 13 مطالعه) سه مطالعه به این مسئله اشاره نکرده بود. یک مقاله بیماری با پریودنتیزیت درمان شده را گزارش کرده بود که ایمپلنت گذاری رو ان انجام شده بود. ناحیه قرارگرفتن و ویژگی ها مرتبط با ایمپلنت را از نظر کارشناسان سایت کلینیک دندانپزشکی دشتستان دنتال بررسی می کنیم. به طور کلی 2675 ایمپلنت توسط گاید ماشینی در نواحی بهبود یافته قرار داده شده بود. 61 عدد از این ایمپلنت ها با شکست مواجه شدند(2.28 درصد) قطر و طول به ترتیب بازه ای بین 3.3 تا 5 میلی متر ، 7 تا 18 میلی متر می باشد.( به جز یک مورد 5.5 میلیمتری). تعدا ایمپلنت ها عددی بین 36 تا 314 بود. در 11 تحقیق بیمارانی با قوس کاملا بدون دندان و در 4 تحقیق با قوس نسبتا بی دندان مواجه بودیم. علاه بر این در شش تحقیق ایمپلنت در استخولن ماگزیلاری و در 3 تحقیق در استخوان مندیبل قرار داده شده بود. در نه تحقیق ایمپلنت در دو جا قرار داده شده بود. در 11 تحقیق انجام شده که ایمپلنت در قوس های کاملا بدون دندان قرار داده شده بود ، در مجموع 1620 ایمپلنت 36 تای آنها ( 2.22 درصد) ناموفق بود و در 351 ایمپلنت که در نواحی نسبتا بی دندتن قرار داده شده بودند تعداد شکست ها برابر 10 تا (2.48 درصد) بود. در 6 تحقیق که ایمپلنت ها در ماگزلاری گذاشته شده بودند ،652 ایمپلنت با 12 مورد(1.84درصد) شکست وجود داشت رد ایمپلنت های مندیبل تعداد کل 357 و 21 شکست(5.88 درصد) بود. تکنیک جراحی می تواند مورد بحث باشد. تمامی ایمپلنت ها در نواحی بهبود یافته که پیوند استخوان نداشته اند جایگذاری شده بودند. در مورد عمق جراحت دو نشریه جراحتی ناشی از گاید جراحی استاتیک گزارش کرده بودند در حالی که 14 تحقیق در این مورد بحثی نکرده بودند. دو تحقیق ایجاد برش اختیاری توسط جراح برای حفظ و نه داری بافت اطراف گزارش کرده اند. 11 تحقیق  نیروی قرار دهی ایمپلنت را بازه ای بین 30 تا 50 Ncm گزارش کرده بودند به جز موسسه Yamanda et al که که این بازه را 10 تا 70 Ncm گزارش کرده بود.4 گاید جراحی به نام های NobelGuid Materialise Implant3D و Facilitate استفاده شده بود. سیستمی که بیشتر از همه استفاده شد NobelGuid  بود.(13 تحقیق) Materilise (3 تحقیق) و Implant3D (یک تحقیق).17 تحقیق از گاید های تولید شده توسط استریولیتوگرافی استفاده کرده بودند . یک تحقیق از قالب مجازی واقعی شده با الگوریتم استفاده کرده بود. پروتکل های بارگذاری و ویژگی های ترمیم را باید در پژوهش تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته مورد توجه ویژه قرار داد. تمامی ایمپلنت ها سریعا بارگذاری شده بودند، در 3 تحقیق بارگزاری سریع یا پس اط 2 تا 4 ماه بود و در دو تحقیق زمان بهوبدی و سپس بارگزاری 2 تا 4 ماه بود. تنها 4 تحقیق اطالاعاتی در مورد دندان مخالف گزارش کرده بودند. آنالیز پروسیجر های پروتزگذاری نشان داد که در 7 تحقیق از بارگذاری سریع استفاده شده بود و که این هفت تحقیق از بارگذاری سریع موقت استفاده کرده بودند. پروتز دائمی بعد از 2 تا 7 ماه پس از جراحی قرار داده شد. ده تحقیق بیمارانی که ایمپلنت های فول فیکس دریافت کرده بودند را بررسی کرده بود و همزمان سه تحقیق دیگر بیمارانی که ایمپلنت های بازسازی شده با پروتز نسبی را مورد بررسی قرار داده بود. موسسه Vercruyssen et al تمامی کیس ها را با ایمپلنت بازسازی شده(N=20) یا فول فیکس(N=28) دوباره اجرا کرده بود.در 10 تحقیق که ایمپلنت ها بازسازی شده مورد بررسی قرار گرفتند  1308 ایمپلنت با 36 شکست(2.75 ردصد) وجود داشت و در سه تحقیق ایمپلنت با پروتز نسبی تعداد ایمپلنت ها 261 تا با 6 عدد شکست (2.29 درصد) بودند. دیگر ویژگی های تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته را باید بدانید. نتایج تحقیق با استفاده از Clinival visual examitaion ،رادیو گرافی های پریاپیکال و پانارومیک و بررسی های میزان رضایت بیمار با استفاده از پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفتند. هنگام بررسی سطح تغییرات استخوان قسمت شانه ایمپلنت یا شیار آن به عنوان نقطه مرجعی برای استخوان کریستال در نظر گرفته می شود. در کل 16 تحقیق کیفیت بالا ، 2 تحقیق متوسط محسوب شدند. نتایج به طور خلاصه در جدول سوم آمده است. میانگین نمرات ارزیابی کیفیت برابر با 6.61 بود.

ارزیابی کیفیت تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته

سنتز کمی همواره مورد توجه پژوهشگران کلینیک دندانپزشکی دشتستان دنتال بوده است. در ارزیابی ۱۸ تحقیق شامل ۲۶۷۵ ایمپلنت قرار داده شده، کمترین و بیشترین MBL چیزی بین 0.32 میلیمتر و 2.5 میلیمتر و به طور کلی MBL برابر با 1.06 میلی متر بود . (95 % cl:0.83 to 1.30 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99.38%=   P)بنابراین هنگامی که تحقیقات سه ساله را مورد بررسی قرار دادیم (N=5 و 748 ایمپلنت) پایین ترین و بالاترین میانگین MBL برابر با 0.60 میلیمتر تا ۱.۹۰ میلیمتر بود. به طور کلی MBL برابر با ۱.۴۸ میلی‌متر (95 % cl:0.81 to 2.15 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99%=   P) بود. نتایج طبقه بندی شدند بر اساس گروه‌هایی مرنبط با  نوع بی دندانی. شماره ۱ :بیماران کاملاً بدون دندان شماره 2:بیماران نسبتاً بی دندان. به طور کلی نتایج افزایش MBL را نشان دادند در افراد کاملا دیدند (شکل .۴) میانگین اولMBL  برابر با ۱.۲۰ میلیمتر. (95 % cl:0.93 to 1.48 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99.38%=   P) میانگین دوم  MBL برابر با 0.81 میلیمتر . (95 % cl:0.53 to 1.09 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99.38%=   P)همچنین وقتی تحقیقاتی را مورد بررسی قرار دادیم که ایمپلنت در بیماران سیگاری قرار داده شده بود میزان MBL به شدت افزایش پیدا کرده بود. . (95 % cl:0.20 to 0.73 mm ناهمگونی:مدل اثرات اتفاقی 99.38%=   P). در خلال محدودیت های این مرور سیستماتیک و رویکرد متا آنالیزی به مقاله، سطح متوسطی از مدارک نشان میدهد که MBL اطراف ایمپلنت هایی که با راهنمایی کامپیوتر قرار داده شده اند،در مکان های درمان شده تفاوتی با معیار های به وجود آمده برای تکنیک استاندارد در طی یک تا سه سال ندارد.یک تحقیق مقایسه ای بلند مدت و کنترل شده در آینده برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب و بهینه سازی این تکنیک لازم است.

کلیت روی هم رفته و کابرد شواهد و مدارک

بر خلاف روش های مرسوم دو مرحله ای، جراحی هدایت شده ی آماری کامپیوتری امکان بلند نشدن یک ورقه ی موکوپریواستیل را پیشنهاد می کند. مطالعات قبلی نشان داده اند که مانع شدن ارتفاع یک ورقه ممکن است آسیب جراحی،زمان عمل و عوارض جانبی بیمار همچون درد و تورم را کاهش بدهد.به عنوان یک نتیجه این رویکرد توجه هارا جلب کرده چون بعضی از محققان همچنین نشان داده اند که بالا آمدن یک فلپ منجر به خورده شدن استخوان می گردد.بر خلاف این،قابل توجه است که به دو مطالعه اشاره کنیم که بلند کردن فلپ را در مرور اخیر انجام داده اند.ابتدا Horwitz  مطالعه ای روی مریض هایی که قبلا تشخیص داده شده بودند و درمان شده اند انجام داد و بعد از یک سال میانگین MBL  شصت و پنج میلی متر بود.علی رغم بلند کردن یک فلپ و تاریخچه ی قبلی بیماری پریودونتال،متوسط سالانه MBL کمتر از یک و نیم میلی متر بود.سپس متخصص دیگری  یک RTC  برای مقایسه جراحی راهنمایی شده با قرار دادن مرسوم ایمپلنت،هدایت کرد.گروه هدایت شده توسط کامپیوتر به گروه های راهنما  mucosa-supported وbone-supported تقسیم شدند و بعد از یک سال هیچ تفاوت قابل مشاهده ای بین گروهی که فلپ داشتند و نداشتند مشاهده نشد.سه مرور اخیر سیستماتیک نتیجه گیری کرده است که MBL مداخلات بدون فلپ با رویکرد جراحی فلپ قابل مقایسه است،پس محطاطانه است که تا وقتی که تاثیر بلند کردن یک فلپ بر MBL واضح نیست نتیجه گیری نکنیم.دیگر ویژگی جراحی هدایت شده ی کامپیوتری امکان قراردادن فوری ایمپلنت ها است.پروتوکل های قرار دادن فوری ایمپلنت برای کاهش زمان بین جراحی ایمپلنت و ترمیم پروتز با هدف افزایش راحتی بیمار و رضایت او پیشنهاد شده اند.در مرور فعلی،همه ایمپلنت ها فورا جای گرفته اند و تفاوت یافته شده بین MBL متوسط بعد از یک سال و سه سال حدود چهل و دو میلی متر بود.این مطالعه با یا تعدادی از مطالعات اخیرکه رابطه بین قرارگیری فوری و MBL را نشان میدهند در رابطه است.برای نمونه،Agliardi نتایج کلینیکی و رادیوگرافی از پروتز فکی ثابت شده ی قوس دار حمایت شده با دو ایمپلنت محوری و چهار ایمپلنت یک بر سه سال بعد از قرار دادن آن را محاسبه کرد.برای مرحله تغییر استخوان حاشیه ای متغیر،تفاوت بین MBL متوسط بعد از یک سال و سه سال حدود چهل و هشت و پنجاه و هشت میلی متر بود.از تمام مطالعات فوق الذکر،MBL اطراف ایمپلنت هایی که با کمک کامپیوتر جای داده شده اند به نظر قابل مقایسه با تکنیک مرسوم دو مرحله ای می باشد.اگرچه استخراج نتایج این مرور بر تمرین کلینیکی ساده، باید با احتیاط ساخته شود،به عنوان معیار های ورود اکثر آزمایش های شامل شده،سخت گیرانه بودند و تنها بیماران به عنوان کاندید های جراحی ایمپلنت هدایت شده توسط کامپیوتر استخدام شدند.همچنین متخصصان با تجربه اکثر جراحی هارا در بیمارستان دانشگاه ها انجام دادند،و این نکته نیز قابل ذکر است که در این آزمایش ها متخصصان با تجربه کمتری وجود داشتند.تعدادی از مریض ها یک فقدان استخوان کریستال طی یک سال و در حدود دو میلیمتر را تجربه کردند. ام بی ال peri-implant  توسط فاکتور های زیادی تاثیر می پذیرد.که شامل تکنیک جراحی،ضخامت بافت،طراحی ایمپلنت،جایگیری ایمپلنت و وجود یک میکروگپ در رابط کاربری ایملپنت هستند.تمام اینها میتوانند نتیجه توجه را تغییر بدهند و نه تنها این حقیقت که ایمپلنت با راهنمایی آماری کامپیوتر انجام می گردد،همان طور که قبلا اشاره شد،در اهمیت نتایج نباید به خاطر محدودیت هایش اغراق بشود.در سویی دیگر،وقتی مطالعات غیر اتفاقی شامل بازبینی های سیستماتیک و متا آنالیز ها می گردد، تعصبات بالقوه به نظر می آید که بیشتر با مطالعات شامل RTC مقایسه می گردد.بنابراین نتایج باید همواره با احتیاط تفسیر شوند.از زمانی که قرارگیری ایمپلنت راهنمایی شده توسط کامپیوتر نسبتا تبدیل به یک تکنیک جدید شده است،یک کمبود آزمایش های کلینیکی بلند مدت کنترل شده وجود دارد.بدین ترتیب،کاهش گنجاندن  معیار ها موجب افزایش همگنی میان مطالعات می گردد،اما همچنین موجب حذف شدن اطلاعات قابل توجه می شود.در حقیقت،در مرور فعلی،تنها دو مطالعه RCT بودند،و از شانزده مطالعه دیگر تعداد سیزده تا از آنها مطالعات آینده نگر بودند و سه تای آنها مطالعات گذشته نگر بودند.بنابراین اضافه کردن اطلاعات بیشتر از مطالعات ممکن است در استدلال بالینی و تأسیس یک موسسه ی قدرتمند تر برای نتایج اتفاقی کمک بکند.با در نظر گرفتن این،همه ی مطالعات شامل شده هنگام استفاده از مقیاس نیوکاسل-اتاوا سنجیده شده اند.و  مقدار متوسط  تمام مقالات شامل شده 6.61 از حداکثر 9 امتیاز بود.و طبق این مقیاس میانگین 6 یا بالاتر به عنوان کیفیت بالا در نظر گرفته می شد. وجود و فشار تعصبات بالقوه را بررسی می کنیم. در مرور سیستماتیک فعلی،پنج مطالعه یک حذف رادیوگرافیک داشتند، تعدادی فیلم به عنوان غیر قابل خوانده شدن معرفی شدند، همچنین تنها رادیوگراف های پانارومیک برای اندازه گیری MBL در دو مطالعه استفاده شد که ممکن است در تفسیر دشواری هایی به وجود آورده باشد،مخصوصا هنگام آزمایش کردن ناحیه قدامی کمان ها.اگرچه تفاوت مشخصی از سطح متغیر اندازه گیری استخوان بین رادیوگراف های داخل وریدی و پانورامیک وجود نداشت. دیگر نکته قابل ذکر در این مورد این است که تنها مقالاتی که به زبان انگلیسی نوشته شده بودند شامل شده اند. موافقت با بازبینی های قبلی اهمیت داشته است. برای کامل کردن اطلاعات نویسنده از ادبیات فهرست شده، مطالعه کنونی اولین مطالعه پیچیده تر و جزیی تر درباره MBL قابل انتظار در حین جایگذاری ایمپلنت های هدایت شده کامپیوتری است. قابل ذکر است که Moraschini  تا حدودی این مشکل را در یک مقاله سیستماتیک منتشر شده مشخص کرده است اما آن ها تنها هشت مطالعه و اطلاعات را بدون تمایز قایل شدن شامل کرده اند.

نتایج اصلی پژوهش تحلیل استخوان مارژینال در جایگذاری ایمپلنت های ماشینی قسمت های بهبود یافته

 تحقیق سیستماتیک حال حاضر با سوال زیر شروع شد تحلیل استخوان مارژینال در ایمپلنت های دندانی ماشینی چیست؟ نتایج میانگین MBL را 1.06 میلیمتر نشان دادند (SD=0.12) در ایمپلنت های دندانی که با استفاده از کامپیوتر های استاتیک قرار داده شده بودند و یک سال از آنها میگذشت MBL برابر با ۱.۴۸ میلی متر بود (بعد از سه سال) این مشاهده کلینیکال نکته مهمی را در بر دارد زیرا که افزایش میزان MBL و داده های مرتبط با آن در تشخیص سلامت حول ایمپلنت بسیار مهم هستند. هرچند هنوز توافق جمعی مبنی بر MBL ایده‌آل در ایمپلنت های قرار داده شده موجود نمی باشد. از طرفی از نظر فیزیولوژیک تحلیل استخوان کمی به هر حال اتفاق خواهد افتاد با توجه به معیار موفقیت یک ایمپلنت که Albrektesso and Isidor آنرا تعریف کرده است هنگامی ایمپلنت موفق ارزیابی می شود که تحلیل استخوان حول و حوش ایمپلنت پس از یک سال یک و نیم میلی متر یا کمتر از آن باشد.و تحلیل استخوانی بیشتر از 0.2 میلیمیتر در هر سال نباشد. نتایج این تحقیق سیستماتیک به ما نشان داد که میانگین MBL در ایمپلنت های قرار داده شده با استفاده از کامپیوتر با این معیار جور می باشد. همچنین نتایجی که با موضوع ما ارتباط دارد در گروه های مختلف طبقه بندی شدند. میانگین MBL در افراد کاملا دندان برابر با ۱.۲۰ میلی متر (SD=0.14mm) و همچنین در افراد نسبتا بی دندان که میانگین MBL برابر با 0.81 میلیمتر بود( در مدت یک تا سه سال) تفاوت یافت شده میان داده های جمع آوری شده بر اساس نوع بی‌دندانی فرض بر این گرفته شده است به میزان  حدود ترمیم بستگی دارد. ( قوس کامل، نسبی و پروتز دندانی تک دندانی) با توجه به این نتایج، در تکنیک های مرسوم تقریباً میزان های مشابه یافت شد .برای مثال موسسه Gholami et al تفاوت چندان زیادی( .014 میلیمتر) میان میانگین MBL در ایمپلنت های بازسازی شده در افراد نسبتا بی دندان (پس از 5 سال) نشان نداد. بازسازی ها در بی دندانی و دندانه داشتن بعد از پنج سال بارگیری به وجود می آیند. همچنین در یک متا آنالیز که اخیرا منتشر شده دو تن از متخصصان یک تفاوت سی  و دو میلیمتری بین پروتز ثابت شده و پروتز با چند واحد پیچ پیدا کردند. دیگر فاکتوری که برای نتیجه ی MBL ارزیابی شده است سیگار کشیدن است. آنالیز دو مطالعه روی MBL در گروهی از افراد سیگاری یک تاثیر قابل توجه آماری سیگار کشیدن بر روی اندازه MBL در اطراف ایمپلنت هایی که با کمک آماری کامپیوتر قرار گرفته بودند را نشان داد.این مشاهده مطابق با کارهای قبلی نشان میدهد که افراد سیگاری ریسک بالاتری در خرابی ایمپلنت و peri-implantitis  و MBL  نسبت به افراد غیر سیگاری دارند.همچنین اکثر عوارض یا ایمپلنت های خراب شده در افراد سیگاری اتفاق می افتد.بنابراین سیگار کشیدن همچنین باید به عنوان یک فاکتور ریسک برای MBL در نظر گرفته شود وقتی ایمپلنت با راهنمایی کامپیوتر قرار داده می گردد.هنوز مدارک کافی برای رسیدن به یک نتیجه مطلوب وجود ندارد.در سویی دیگر نگرانی وجود دارد که نکروزیس هایی که با گرما تحریک شده اند می توانند در حین یک دریلینگ هدایت شده و بی ضربه اتفاق بی افتند.چون ورقه ها آبیاری مستقیم از نقطه فعال دریل را محدود می کنند.به علاوه اینکه نشان داده شده است که روش دریلینگ کلاسیک و قدیمی نسبت به جراحی هدایت شده بیشتر برای پایداری سلول مطلوب است. به عنوان یک نتیجه یک نفر مایل بود استدلال کند که جراحی آماری هدایت شده ی کامپیوتری ممکن است به از دست دادن استخوان کریستال بیشتری در طول زمان منجر بشود.اما یافته های بازبینی اخیر نشان میدهد که مقدار های متوسط MBL  برای جراحی هدایت شده ی کامپیوتری با روش های مرسوم گسترش یافته ی دو مرحله ای قابل مقایسه اند. با این وجود ارزش اشاره کردن دارد که سه مطالعه MBL  متوسطی در حدود بیشتر از دو میلیمتر در یک سال مشاهده کردند.وجود زخم های فشار مانند به عنوان یک دلیل MBL پیشنهاد شده است.اگرچه تمام مطالعات گمان کردند که چنین فقدان استخوانی میتواند یک صفت ذاتی از تکنیک هدایت شده کامپیوتر باشد.